De Universiteit van Amsterdam verduurzaamt, en het moderne gebouw P aan de Plantage Muidergracht wordt ingrijpend verbouwd. Aan de oostkant van het gebouw is een stukje open, en daarnaast staat een klein appartementengebouw. De overlast voor die bewoners is enorm, de informatievoorziening is belabberd, en overleg levert eigenlijk nooit iets op. De UvA en de aannemer verschuilen zich achter elkaar en achter de gemeente die toestemming verleende voor logistieke zaken rond de bouw. Bewoners voelen zich niet serieus genomen.
Begin juni van dit jaar is door de bouwers pardoes een twee verdiepingen hoge bouwkeet naast het flatgebouw geplaatst, pal voor de ramen van de appartementen op de eerste en tweede etage. De omgevingsmanager van de UvA volstond met de mededeling aan de bewoners dat de gemeente het goed vond, en wel voor een periode van een jaar, dus dat het zo zou blijven. Na zes weken intensief klagen werd uiteindelijk de bovenste bouwkeet verwijderd.
Beeld: Loes Lauteslager
Bewoners krijgen erg veel geluidoverlast over zich heen. Eerst het slopen – dat was aangekondigd. Maar later veel herrie onder andere van gierende karretjes en een hijskraan die op een dieselmotor loopt. Iedere avond en nacht branden de enorme bouwlampen met het harde heldergroene licht, en in sommige appartementen schijnt dat licht recht naar binnen. Ook het alarm gaat dikwijls zonder reden af.
Er werd een overleg tussen de bewoners en de UvA ingesteld. Hierdoor lukt het bewoners soms, na veel mitsen en maren, en altijd pas na aanzienlijke tijd, aanpassingen gedaan te krijgen. De bouwlampen moesten echter per se aanblijven omdat dat licht heel noodzakelijk is. Bij het bewonersoverleg is een lastige factor dat UvA en Aannemer Dura Vermeer dikwijls naar elkaar wijzen: wie is verantwoordelijk dan wel bevoegd voor bepaalde zaken?
Werkzaamheden zijn in beginsel op werkdagen van 7 uur ’s ochtends tot 7 uur ‘s avonds, maar regelmatig wordt aangekondigd dat er ook op zaterdag gewerkt gaat worden. Er wordt dan aan de bewoners uitgelegd dat dat noodzakelijk is wegens ‘de gezamenlijke verantwoordelijkheid van de UvA en de aannemers om het project tijdig op te leveren.’ Een lastige uitleg voor bewoners die zo een 6e dag in de week in de herrie zitten.
Eind november bleven toch ineens ’s nachts de bouwlampen uit. Bewoners waren zeer verrast te merken dat er toch uiteindelijk, zo maar, met hen rekening wordt gehouden. Helaas, ze waren te optimistisch. Het besluit de lampen uit te laten bleek niet te zijn genomen vanuit het belang van de bewoners, maar ten behoeve van het Amsterdam Light Festival. De bouwlampen moesten s nachts uit, omdat anders het lichtkunstwerk in de gracht niet goed tot zijn recht zou komen.
Bewoners vragen zich af welke rechten Amsterdammers in dergelijke gevallen nu eigenlijk hebben. Weinig rechten, zo blijkt. Er wordt hier en daar wel gesproken over informatievoorziening en tijdige communicatie in verband met ‘verwachtingsmanagement’. Dat betekent af en toe een brief met de stand van zaken. En misschien soms een overleg. Maar ook in een overleg ervaren de bewoners dat ze niet serieus worden genomen. Ze zijn gewoon geen partij. Ze worden genegeerd. Het commerciële belang staat altijd voorop. De UvA maakt goede sier met het bericht dat zij bijdraagt aan het Amsterdam Light festival en het evenement ‘mede mogelijk heeft gemaakt”. Maar verhult dat zij vooral ook bijdraagt aan heel veel overlast en dat zij het leven van haar buren nu al meer dan een half jaar vrij onmogelijk maakt. De bewoners wachten nu in spanning af of de lampen na afloop van het Amsterdam Light Festival ‘s nachts weer aangaan. Het kan zonder, dat is in ieder geval gebleken.